Waarom u, als reiziger, geen ebola zult krijgen...

De uitbraak van ebola in 3 landen in West-Afrika krijgt veel media-aandacht, en dat is misschien maar goed ook, want het is de grootste epidemie van deze ziekte in de geschiedenis. En het kan zeer dodelijk zijn als je het oploopt; tot 60 procent van de mensen die tijdens deze uitbraak zijn besmet, zijn gestorven.

Sinds de epidemie afgelopen december in een afgelegen gebied in Guinee begon en zich vervolgens verspreidde naar Liberia en Sierra Leone, zijn er 1.201 gevallen met 672 geregistreerde sterfgevallen.

Deze virale infectie is niet makkelijk op te lopen. . . tenzij u in nauw persoonlijk contact komt met iemand die de infectie heeft. Nauw persoonlijk contact betekent dat u iemand verzorgt die ziek is en in contact komt met zijn of haar lichaamsvloeistoffen (speeksel, braaksel, bloed, enz.). Tenzij u terugkeert naar een dorp om een ziek familielid te verzorgen of als reactie op diens overlijden, voldoet u niet aan deze criteria.

Aan de andere kant, als je een gezondheidswerker bent die niet volledig bedekt is van top tot teen terwijl je ebolapatiënten verzorgt, loop je een groot risico, en er zijn tijdens deze uitbraak al heel wat artsen en verpleegkundigen gestorven door gebrek aan beschermende kleding.

Nauw persoonlijk contact betekent ook het volgen van culturele tradities voor het voorbereiden van een overleden slachtoffer op de begrafenis zonder adequate bescherming. De overledene kan dit virus overbrengen, bijvoorbeeld tijdens het wassen en manipuleren van het lichaam.

In principe zou deze ziekte dus gemakkelijk te bestrijden moeten zijn met eenvoudige volksgezondheidsmaatregelen. Gewoon de mensen die besmet zijn zo snel mogelijk vinden voordat zij iemand anders besmetten, hen naar het ziekenhuis brengen voor behandeling, zorgen voor beschermende kleding voor de gezondheidswerkers, alle contacten vinden en in quarantaine plaatsen, en de traditionele culturele begrafenispraktijken omzeilen door de overledenen onmiddellijk te begraven. Wat is het probleem?

De uitdagingen zijn niet medisch, maar eerder sociaal, cultureel en institutioneel van aard. Zo ontbreekt het de plaatselijke gezondheidszorg in de getroffen landen vaak aan beschermende uitrusting en isolatiecapaciteit. Zij kunnen plaatsen worden waar het virus zich kan verspreiden.

De mensen hebben vaak geen moderne kennis van besmettelijke ziekten, en een zieke kan ineffectieve zorg zoeken bij traditionele genezers en niet worden geïsoleerd. Totdat de persoon in laatste instantie naar het ziekenhuis gaat als hij erg ziek is, besmet hij uiteindelijk veel van zijn directe familieleden die hem verzorgen. Wanneer de zieke naar het ziekenhuis gaat en daar artsen en verpleegsters ziet in volledige beschermende kleding met brillen en maskers, kan dat zeer beangstigend zijn.

Geruchten over de ziekte, bijvoorbeeld dat westerlingen en vreemden de ziekte hebben geïntroduceerd, komen veel voor en weerhouden zieke mensen er vaak van zorg te zoeken. Omdat veel mensen arm en ongeletterd zijn, is het niet gemakkelijk uit te leggen hoe je dit virus krijgt en dat je ingesleten begrafenispraktijken en misplaatste overtuigingen moet veranderen.

Het is dus gemakkelijk te zien hoe u, met een paar elementaire voorzorgsmaatregelen, als reiziger deze ziekte niet zult krijgen. Het is een zeldzame ziekte die in de afgelopen 40 jaar in totaal aan ongeveer 2000 mensen het leven heeft gekost. Dat is een stuk minder dan de miljoenen doden door malaria, cholera, mazelen, diarree, HIV, griep en vele andere "minder exotische" infectieziekten in West-Afrika.

Slotwoord: u, de gemiddelde reiziger naar Guinee, Sierra Leone of Liberia, hoeft zich geen zorgen te maken over ebola. Er zijn veel meer gewone risico's waar je rekening mee moet houden en preventieve maatregelen moet nemen om ze te vermijden.

Volg en like ons: