Tijdens de COVID-19 pandemie heeft China een grootschalig experiment uitgevoerd om na te gaan of het mogelijk was de overdracht van dit virus in het land te beperken en te voorkomen dat het door reizigers uit het buitenland het land zou binnenkomen. De aanpak werd bekend als de "nul-COVID-strategie". Heeft het gewerkt? Het antwoord is min of meer, maar het moest worden opgegeven vanwege gevolgen die niet konden worden voorspeld toen met de strategie werd begonnen.

Maar laten we eerst eens kijken naar de specifieke maatregelen waaruit de "zero COVID-strategie" bestaat. Daarvoor moeten we terug naar januari 2020, toen China besefte dat het 40 ongewone gevallen van ernstige longontsteking in de stad Wuhan moest melden. Het waren de eerste officieel gemelde gevallen van de COVID-19 pandemie, en zeer binnenkort werd de ziekte door reizigers naar andere landen overgebracht. Een nieuw en nieuw coronavirus werd vrij snel als oorzaak aangewezen, maar er was weinig bekend over hoe dit virus de bevolking zou treffen. Het was duidelijk dat het van mens tot mens werd overgedragen, maar welke maatregelen konden worden genomen om de verspreiding ervan tegen te gaan?

In het besef dat internationale reizigers de ziekte van land tot land verspreidden, namen individuele landen maatregelen om mensen de toegang tot hun land te beletten of te beperken. In bijna alle landen werden maatregelen genomen zoals een inreisverbod, een COVID-test voor het instappen in het vliegtuig of een verplichte quarantaine voor binnenkomende reizigers.

Zodra er een test voor het virus beschikbaar was, namen de landen maatregelen om de interne overdracht te stoppen, bijvoorbeeld door sociale afstand te nemen, openbare gelegenheden te sluiten, het dragen van een masker verplicht te stellen, zichzelf te isoleren als men ziek is, en mensen aan te sporen zich te laten testen.

De invoering van doeltreffende vaccins en nieuwe behandelingen waardoor complicaties zoals ziekenhuisopname, intensive care en overlijden drastisch werden verminderd, veranderde de zaken. De pandemie werd beter beheersbaar en de behoefte aan drastische maatregelen om reizigers te weren en lokale overdracht te stoppen, werd kleiner.

Medio 2022, toen grote delen van de bevolking door vaccinatie geïmmuniseerd waren, maakte een zekere mate van tolerantie voor lage niveaus van overdracht van het virus, ziekenhuisopnames en sterfgevallen het mogelijk bijna alle vroege bestrijdingsmaatregelen te staken.

En hoe verging het China in dit alles?

Al vroeg werden stappen ondernomen om het internationale luchtverkeer en het binnenlandse verkeer met welk vervoermiddel dan ook zo goed als uit te schakelen. Volksgezondheidsmaatregelen zoals sociale distantiëring, beperking van de verplaatsingen van de bevolking, quarantaine en uitgebreide COVID-tests werden uitgevoerd met een intensiteit die in andere landen niet voorkwam. Het verklaarde doel was alle overdracht van het virus overal te stoppen. Vaak werd een "lockdown"-concept toegepast op hele gemeenschappen of zelfs steden, zodat alle bewegingen en interacties werden stopgezet. Toen er tests beschikbaar kwamen, werden hele steden onderworpen aan COVID-tests en vervolgens in quarantaine geplaatst.

Als mensen positief testten, bestond het risico dat ze wekenlang in quarantaine werden gehouden in een ziekenhuiskamer. Als je naar een winkel of restaurant ging waar een COVID-positieve persoon was geweest, kon je lange tijd in een quarantainestation met schaarse accommodatie moeten verblijven. Of u zou in uw eigen huis kunnen worden opgesloten zonder toestemming om te vertrekken, zelfs niet om voedsel te halen. Hetzelfde kan gebeuren als u op straat een besmet persoon passeert.

Als je in quarantaine had gezeten, werd je na je vrijlating vaak gediscrimineerd.

Testen werd alomtegenwoordig. In grote steden als Beijing, Shanghai of Shenzhen met tientallen miljoenen inwoners moesten mensen zich om de twee of drie dagen laten testen bij hokjes op de stoep. De naleving werd bijgehouden via gezondheidscodes op je mobiele telefoon.

In China geproduceerde COVID-vaccins werden geïntroduceerd en er werden meer dan 3 miljard doses toegediend. Uit studies bleek echter dat de meest gebruikte vaccins 51% effectief waren (CoronaVac) en 79% effectief (Sinopharm), hetgeen aanzienlijk lager is dan de in veel andere landen veel gebruikte vaccins van Moderna en Pfizer.

Terug naar de oorspronkelijke vraag: hebben al deze harde maatregelen gewerkt?

Het antwoord is dat er in 2020 en 2021 geen significante uitbraken of "golven" van besmetting waren. Bekijk deze tabel:

In totaal meldde China ongeveer 10,5 miljoen gevallen en 32.700 sterfgevallen tot 5 januari 2023. In dezelfde periode registreerden de VS 101 miljoen gevallen en 1,1 miljoen doden.

Hoewel de betrouwbaarheid en de nauwkeurigheid van de Chinese gegevens vaak in twijfel worden getrokken, zijn de verschillen tussen beide landen en de resultaten van hun verschillende strategieën aanzienlijk.

Maar is China's nul-strategie duurzaam? Het is net gebroken. Enkele weken geleden kwamen in de stad Xinjiang bij een brand in een afgesloten flatgebouw in quarantaine tien mensen om het leven. Opgebouwde frustratie bij de bevolking over de beperkende controlemaatregelen kookte over. In veel steden vonden openbare demonstraties plaats waarbij de noodzaak van voortdurende sluitingen en uitgebreide tests en quarantaine in twijfel werd getrokken. De bevolking eiste het einde van de nul-CVID-strategie van de regering. Ook de economische kosten van de strenge beperkingen (bv. gesloten bedrijven, werkloosheid, enz.) werden ondraaglijk.

Begin december 2021 draaide China zijn nulstrategie voor COVID terug, met dramatische gevolgen. Bijna alle maatregelen van de nulstrategie werden bijna van de ene op de andere dag opgeschort. Als gevolg daarvan beleeft China een ongekende stijging van het aantal gevallen. Hoewel de gegevens twijfelachtig zijn, zijn er meldingen van bijna een stijging met 50%, van 15.161 nieuwe ziekenhuisopnames voor het Chinese vasteland in de week die eindigde op 25 december tot 22.416 voor de week die eindigde op 1 januari. Het officiële aantal doden is ondergewaardeerd, maar crematoria melden dat zij worden overspoeld met lichamen.

Waarom is dit gebeurd? We kunnen speculeren dat een combinatie van factoren heeft bijgedragen tot deze explosie van COVID. Enerzijds leidde de plotselinge opheffing van de zeer restrictieve maatregelen tot een onmiddellijke vermenging van geïnfecteerde en niet-geïnfecteerde personen, bv. gezinshereniging, reizen naar andere steden, openbare bijeenkomsten, enz. - waardoor het risico van overdracht van het virus toenam. Bovendien waren grote delen van de bevolking niet beschermd door vaccins met een lage effectiviteit.

Tot slot, wat betekent de huidige situatie in China voor alle andere landen? Enerzijds zal een enorme golf van nieuwe COVID-19 gevallen eventuele nieuwe virusvarianten verspreiden omdat de Chinese bevolking internationaal reist. Bovendien bieden grote aantallen virusoverdrachten het virus kansen om nieuwe varianten te ontwikkelen. Maar op dit moment proberen de Wereldgezondheidsorganisatie en gezondheids- en regeringsfunctionarissen wereldwijd het risico of de risico's te beoordelen die door het COVID-19 probleem in China zijn ontstaan.

Volg en like ons: