Namibië
Over Namibië
| Valuta | Namibische dollar (NAD) |
| Taal | Engels |
| Hoofdstad | Windhoek |
Namibië ligt in zuidelijk Afrika en deelt landgrenzen met Zuid-Afrika, Angola, Botswana en Zambia, met de Zuid-Atlantische Oceaan aan de westkust. De bevolking is ongeveer 2,1 miljoen mensen. Hoewel Engels de officiële taal is, zijn er acht erkende regionale talen: Afrikaans, Duits, Rukwangali, Silozi, Setswana, Damara/Nama, Herero en Oshiwambo. De regering is een presidentiële republiek met de president als staatshoofd en regeringsleider.
Namibië was een kolonie van Duitsland van 1884 tot de Eerste Wereldoorlog toen Zuid-Afrika de Duitsers verdreef. Namibië, toen bekend als Zuidwest-Afrika, kreeg een mandaat voor Zuid-Afrika. In 1990 werd het land onafhankelijk na ongeveer 25 jaar bushoorlog.
Namibië was het eerste land ter wereld dat milieubescherming in zijn grondwet opnam en is een topbestemming voor ecotoerisme met meer dan een miljoen bezoekers per jaar. Toeristen genieten van de biologische diversiteit van het land, evenals de Namib-woestijn, de Kalahari-woestijn, Etosha National Park en Fish River Canyon.
Aanbevolen vaccinaties voor Namibië
Voor de meeste reizigers
Hepatitis B-vaccin
Er is een aanzienlijk risico op infectie met hepatitis B voor dit land, daarom wordt de vaccinatie aanbevolen.
Hepatitis A-vaccin
Er is een aanzienlijk risico op blootstelling aan hepatitis A voor dit land, daarom wordt vaccinatie aanbevolen. Zuigelingen van 6 tot 11 maanden moeten ook worden ingeënt tegen de ziekte.
Voor sommige reizigers
Bacillus Calmette-Guérin (BCG) vaccin
Een BCG-vaccinatie wordt aanbevolen voor alle niet-gevaccineerde volwassenen en kinderen jonger dan 16 jaar die langer dan 3 maanden in het land verblijven. Voor alle kinderen vanaf 6 jaar is een tuberculinetest vereist voordat de vaccinatie wordt toegediend.
Mazelen, bof, rubella (MMR) vaccin
Eén dosis mazelen-bof-rubella (MMR) wordt aanbevolen voor baby's van 6 tot 11 maanden voorafgaand aan internationale reizen.
Buiktyfusvaccin
Er is een risico op blootstelling aan buiktyfus in dit land door de consumptie van onveilig voedsel en water. Aangezien de blootstelling aan onveilige bronnen in dit land variabel is, wordt vaccinatie tegen buiktyfus over het algemeen aanbevolen, vooral bij bezoeken aan kleinere steden of landelijke gebieden, waar voedsel- en waterbronnen besmet kunnen zijn.
Cholera Vaccin
De Britse NaTHNaC beveelt het orale choleravaccin aan voor sommige reizigers wier activiteiten of medische geschiedenis hen een verhoogd risico geeft, en die reizen naar gebieden met actieve cholera-overdracht. Deze risicofactoren zijn onder meer: hulpverleners; degenen die naar gebieden gaan waar cholera-uitbraken zijn en die beperkte toegang hebben tot drinkbaar water en medische zorg; reizigers voor wie de vaccinatie als potentieel heilzaam zou worden beschouwd, zoals chronische medische aandoeningen.
Rabiës vaccin
Vaccinatie tegen hondsdolheid wordt aanbevolen voor reizigers die betrokken zijn bij buitenactiviteiten (bijv. kampeerders, wandelaars, avontuurlijke reizigers en speleologen) die direct contact kunnen hebben met hondsdolle honden, vleermuizen en andere zoogdieren. Degenen met beroepsrisico's (zoals dierenartsen, natuurprofessionals, onderzoekers) en langdurige reizigers en expats lopen een hoger risico en moeten worden gevaccineerd.
Gele Koorts Vaccin
Er is geen risico op overdracht van gele koorts (YFV) in Namibië. Dit land vereist een vaccinatiecertificaat tegen gele koorts als u reist vanuit een land met een risico op overdracht van YFV. De landen of delen van landen die zijn opgenomen in de endemische zones in Afrika en Zuid-Amerika worden beschouwd als gebieden met een risico op overdracht van YFV. Reizigers op lijnvluchten die hun oorsprong hebben buiten de landen met een risico op overdracht van YFV, maar die door deze gebieden zijn gereisd, hoeven geen certificaat te bezitten, op voorwaarde dat ze tijdens de doorreis op de luchthaven of in de aangrenzende stad zijn gebleven. Alle reizigers van wie de vluchten afkomstig zijn uit landen met een risico op overdracht van YFV of die op doorreis zijn geweest door deze landen op ongeplande vluchten, moeten in het bezit zijn van een certificaat. Het certificaat is niet vereist voor kinderen jonger dan 1 jaar, maar dergelijke baby's kunnen onder toezicht staan.
Aanbevolen medicijnen voor Namibië
Voor sommige reizigers
Antimalariamiddelen
In malariarisicogebieden zijn atovaquon-proguanil, doxycycline of mefloquine de aanbevolen medicijnen tegen malaria. Resistentie tegen chloroquine is gemeld.
Ziekten om zich bewust van te zijn voor Namibië
Voor de meeste reizigers
Hepatitis B
Er is een aanzienlijk risico op het krijgen van hepatitis B in Namibië.
Hepatitis A
Er is een aanzienlijk risico op blootstelling aan het hepatitis A-virus in Namibië.
Chikungunya-koorts
Chikungunya-koorts komt voor in dit land.
Knokkelkoorts
Dengue-koorts komt voor in dit land.
Cholera
Cholera komt voor in dit land.
Voor sommige reizigers
Leishmaniasis
Er bestaat een risico op het oplopen van Leishmaniasis in het land. De infectie wordt overgedragen door de beet van een besmette zandvlieg.
Mazelen
Er is een risico op blootstelling aan mazelen in het land.
Krim-Congo hemorragische koorts
Er bestaat een risico op besmetting met Krim-Kongo hemorragische koorts in Namibië.
Afrikaanse tekenbeetkoorts
Deze ziekte kan in het land voorkomen.
West-Nijlkoorts
Het virus wordt door muggen overgedragen op dieren, vogels en mensen. Symptomen zijn koorts, hoofdpijn, vermoeidheid, lichaamspijn, misselijkheid en huiduitslag.
Hanta-virus
In Namibië bestaat het risico om hantavirus op te lopen via besmet voedsel of door in contact te komen met iemand die besmet is met het virus.
Rift Valley Fever (RVF)
Wordt vaak verspreid via contact met gedomesticeerde dieren die besmet zijn met het virus. Dit zijn onder andere runderen, buffels, schapen, geiten en kamelen.
Slaapziekte (Type 1)
Afrikaanse trypanosomiasis ("slaapziekte") komt in dit land voor. Reizigers naar stedelijke gebieden lopen geen risico.
Tuberculose
Tuberculose komt voor in dit land. Reizigers naar dit land lopen risico op tuberculose als ze zieke vrienden of familie bezoeken, in de gezondheidszorg werken of nauw langdurig contact hebben met de algemene bevolking.
Buiktyfus
Niet-gevaccineerde mensen kunnen besmet raken door besmet voedsel en water in Namibië, vooral wanneer ze kleinere steden, dorpen of landelijke gebieden bezoeken waar voedsel- en waterbronnen besmet kunnen zijn.
Gele koorts
Er is geen risico op overdracht van gele koorts (YFV) in Namibië. Dit land vereist een vaccinatiecertificaat tegen gele koorts als u reist vanuit een land met een risico op overdracht van YFV. De landen of delen van landen die zijn opgenomen in de endemische zones in Afrika en Zuid-Amerika worden beschouwd als gebieden met een risico op overdracht van YFV. Reizigers op lijnvluchten die hun oorsprong hebben buiten de landen met een risico op overdracht van YFV, maar die door deze gebieden zijn gereisd, hoeven geen certificaat te bezitten, op voorwaarde dat ze tijdens de doorreis op de luchthaven of in de aangrenzende stad zijn gebleven. Alle reizigers van wie de vluchten afkomstig zijn uit landen met een risico op overdracht van YFV of die op doorreis zijn geweest door deze landen op ongeplande vluchten, moeten in het bezit zijn van een certificaat. Het certificaat is niet vereist voor kinderen jonger dan 1 jaar, maar dergelijke baby's kunnen onder toezicht staan.
Hondsdolheid
Hondsdolheid komt voor in dit land. Reizigers die betrokken zijn bij buitenactiviteiten (bijvoorbeeld kampeerders, wandelaars, avontuurlijke reizigers en speleologen) kunnen direct contact hebben met hondsdolle honden, vleermuizen en andere zoogdieren. Degenen met beroepsrisico's (zoals dierenartsen, natuurprofessionals, onderzoekers) en langdurige reizigers en expats lopen een hoger risico.
Malaria
De Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie stellen dat malaria voorkomt in de regio's Kavango (oost en west), Kunene, Ohangwena, Omusati, Oshana, Oshikoto, Otjozondjupa en Zambezi. Zeldzame gevallen in andere delen van het land. Geen malaria in de stad Windhoek. De Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat het malariarisico voornamelijk door P. falciparum wordt veroorzaakt van november tot en met juni in de volgende regio's: Ohangwena, Omaheke, Omusati, Oshana, Oshikoto en Otjozondjupa. Er bestaat het hele jaar door risico langs de Kunene-rivier en in de regio's Caprivi en Kavango. NaTHNaC stelt dat malaria voorkomt in de regio's Kavango (Oost en West), Kunene, Ohangwena, Omusati, Oshana, Oshikoto, Otjozondjupa en Zambezi. Zeldzame gevallen in andere delen van het land. Geen malaria in de stad Windhoek. Er is een hoog malariarisico van november tot juni in het noordelijke derde deel van Namibië. De rest van het jaar is er in dit deel van het land een laag risico op malaria. Er is het hele jaar door een risico in de regio's Caprivi Strip, Kavango en Kunene River. In de rest van Namibië is er weinig tot geen risico op malaria.
Veiligheid in Namibië
Persoonlijke veiligheid
Namibië kent een toename van kleine criminaliteit en steeds vaker voorkomende geweldsmisdrijven, met name in stedelijke centra. Zakkenrollen, tasjesroof, diefstal van mobiele telefoons en auto-inbraken komen regelmatig voor in Windhoek, Swakopmund en Walvisbaai. Criminelen gebruiken afleidingstechnieken, bieden hulp aan of benaderen toeristen om waardevolle spullen te stelen. Gewapende overvallen en straatroven zijn gericht op buitenlanders en kunnen op elk moment van de dag plaatsvinden, zelfs in drukke stadscentra. Misdrijven waarbij voertuigen worden gegrepen die stilstaan op kruispunten, geparkeerd staan in de buurt van toeristische gebieden of op parkeerplaatsen van winkelcentra komen steeds vaker voor. Overvallen vinden ook plaats bij parkeerplaatsen langs de weg buiten grote steden. Toeristen worden beroofd nadat ze langs de weg zijn gestopt om lifters te helpen of om mensen te helpen. Sommige taxichauffeurs zijn betrokken geweest bij overvallen, met name in Windhoek, waar rapporten suggereren dat ze samenwerken met criminele netwerken om kwetsbare toeristen op te sporen. Skimmen van creditcards komt voor in hotels en lodges, en criminelen kunnen u bij geldautomaten afleiden om geld te stelen. Er wordt wel eens gesjoemeld met drank, dus neem nooit eten of drinken van vreemden aan en houd je spullen in het zicht. De criminaliteit neemt aanzienlijk toe na zonsondergang, en criminelen tonen soms messen en soms ook vuurwapens. De Namibische politie heeft een Toeristenbeschermingseenheid opgericht om misdrijven tegen bezoekers aan te pakken, hoewel deze nog steeds onderbezet is. Vermijd ‘s nachts alleen rondlopen in grote steden en wees vooral voorzichtig bij geldautomaten, banken, vervoersknooppunten en in het centrum van Windhoek. Katutura, Havana en informele nederzettingen in Windhoek zijn gebieden met een hoog risico op diverse vormen van criminaliteit.
Extreem geweld
Namibië heeft geen recente geschiedenis van terrorisme, hoewel aanslagen niet kunnen worden uitgesloten. Het land wordt beoordeeld als laag voor terrorismerisico en er zijn geen bekende georganiseerde criminele groepen actief binnen de grenzen. Het risico op politiek geweld is laag, aangezien Namibië sinds de onafhankelijkheid in 1990 een stabiele democratische regering heeft behouden. Het land staat op de 68e plaats op de Global Peace Index, waarmee het een van de veiligste landen in Afrika is. Er zijn zeer weinig ontvoeringsincidenten gemeld, en de gedocumenteerde incidenten hielden verband met binnenlandse meningsverschillen in plaats van politiek gemotiveerde acties. Er zijn geen grote ontvoeringsincidenten van reizigers gemeld en de algehele dreiging blijft laag. Hoewel Namibië een grens deelt met Angola, waar in het verleden conflicten plaatsvonden, heeft de vrede de veiligheidssituatie langs de grensregio verbeterd. Er liggen echter nog steeds landmijnen in grensgebieden van Katwitwi in de regio Kavango West tot Kongola in de regio Zambezi, waardoor reizigers op de gebaande wegen moeten blijven en voorzichtig moeten zijn bij stops langs de weg. De regio Kavango en de westelijke helft van de regio Zambezi vereisen nog steeds voorzichtigheid vanwege mogelijke risico’s op banditisme. Namibië is dunbevolkt en veel bezoekers reizen naar afgelegen gebieden, ver van hulpdiensten en medische voorzieningen. Buiten de grote steden zijn de gezondheidsvoorzieningen beperkt en is er mogelijk niet voldoende voorraad basismedicijnen. Het land kent relatief weinig gewelddadige conflicten in vergelijking met de buurlanden, met een minimaal risico op conflicten tussen staten. De grootste zorg voor de veiligheid blijft opportunistische criminaliteit, en niet zozeer georganiseerd geweld of extremisme.
Politieke onrust
Namibië kent sinds de onafhankelijkheid een opmerkelijke politieke stabiliteit en democratisch bestuur. De Southwest Africa People’s Organisation domineert het politieke landschap sinds 1990, hoewel oppositiepartijen terrein hebben gewonnen bij recente verkiezingen. Demonstraties en protesten zijn zeldzaam en vinden vooral plaats in Windhoek. Zelfs vreedzame demonstraties kunnen op elk moment gewelddadig worden en het verkeer en het openbaar vervoer verstoren. In 2020 gebruikte de politie rubberkogels en traangas om demonstranten die demonstreerden tegen gendergerelateerd geweld uiteen te drijven, hoewel dergelijke incidenten zeldzaam zijn. De politie gebruikt af en toe geweld bij protesten, acties die doorgaans door het publiek worden bekritiseerd, hoewel agenten zelden ter verantwoording worden geroepen. Organisatoren van vakbondsdemonstraties handhaven over het algemeen de discipline en vermijden confrontaties met de autoriteiten. Straatdemonstraties zijn meestal niet gewelddadig als ze plaatsvinden, en het risico op politiek geweld blijft laag. Burgerlijke en politieke vrijheden, waaronder het recht om te protesteren, worden breed gerespecteerd. Het confronterende karakter van de politiek is geïntensiveerd met de recente verkiezingsuitslagen, hoewel het nog te vroeg is om te bepalen of dit wijst op een verschuiving naar potentieel gewelddadige protesten. Vijandigheden en confrontaties lijken toe te nemen, maar nemen nog steeds grotendeels geweldloze vormen aan. Tribalistische tendensen worden aangemerkt als een potentiële bedreiging voor de stabiliteit, met name rond debatten over koloniale genocide en compensatie voor getroffen gemeenschappen. De verkiezingen van 2024 toonden een groeiende publieke ontevredenheid over bestuur, corruptie en economische kwesties, met een toenemende roep om hervormingen. Er zijn geen zichtbare antidemocratische actoren met betekenisvolle invloed die het democratische systeem zouden kunnen bedreigen. Namibië kent geen actieve opstandelingengroepen en grensoverschrijdende conflicten hebben geen invloed op reizigers. Het land kende in 1999 een kort gewapend conflict in de Caprivi-regio, maar dit blijft een geïsoleerd historisch incident zonder blijvende gevolgen voor de veiligheid van bezoekers.
Te vermijden gebieden
Het centrum van Windhoek en de omliggende gebieden kennen een verhoogd criminaliteitsrisico. De hoofdstad is verantwoordelijk voor meer dan twee vijfde van alle gemelde misdrijven in Namibië. Specifieke gevarenzones zijn Katutura, Havana, Goreangab, Wanaheda, Rocky Crest en Khomasdal, waar overvallen, inbraken, mishandelingen en geweldsmisdrijven vaak voorkomen. Het centrale zakendistrict rond Wernhil, Maerua Mall en Auspannplatz vereist voorzichtigheid. Gebieden in de buurt van de Namibia University of Science and Technology, Dorado Valley, Tauben Glen en informele nederzettingen zijn hotspots voor woninginbraken en overvallen. Het stelen van mobiele telefoons is wijdverbreid op kruispunten bij Hage Geingob High School en Abraham Mashego Road. Bezoek townships niet alleen, tenzij u de omgeving kent. Swakopmund en Walvisbaai aan de kust worden geteisterd door toeristen, hoewel deze kuststeden populaire bestemmingen zijn. De grensregio Namibië-Angola, inclusief de Kavango-regio en de westelijke helft van de Zambezi-regio, vereist voorzichtigheid vanwege het risico op banditisme. Landmijnen liggen nog steeds in de grensgebieden van Katwitwi tot Kongola, waardoor strikte naleving van de bestaande wegen vereist is. Wegrestaurants buiten Windhoek zijn doelwitten geweest voor dieven en overvallers. Transportknooppunten, geldautomaten, hotels en gebieden waar voertuigen voor verkeerslichten stoppen, zijn veelvoorkomende locaties voor diefstal en inbraak. Op parkeerterreinen van winkelcentra in grote steden vinden regelmatig auto-inbraken plaats. Na zonsondergang neemt het risico op criminaliteit in stedelijke gebieden aanzienlijk toe, waardoor nachtelijke verplaatsingen bijzonder gevaarlijk zijn. Afgelegen woestijngebieden vormen risico’s door extreme isolatie, gebrek aan hulpdiensten en barre weersomstandigheden, en niet zozeer door criminaliteit.