Libië
Over Libië
| Valuta | Libische dinar (LYD) |
| Taal | Arabisch: met Italiaans en Engels gesproken |
| Hoofdstad | Tripoli |
Libië is een land in Noord-Afrika dat grenst aan de landen Tunesië, Algerije, Niger, Tsjaad, Soedan en Egypte en een kustlijn heeft aan de Middellandse Zee. De bevolking is ongeveer 6,2 miljoen mensen. Er is een overgangsregering met een president als staatshoofd en premier als regeringsleider.
Libië was een Italiaanse kolonie van ongeveer 1911 tot de Tweede Wereldoorlog, toen de Italianen en Duitsers werden verslagen in de Noord-Afrikaanse campagne. In een vredesverdrag in 1947 met de geallieerden werd Libië onafhankelijk van Italië. In 1969 pleegde Muammar Gaddafi een militaire staatsgreep, zette de koning af en begon een systeem dat de islam en het socialisme combineerde.
In 2011 brak er burgerlijke onrust uit en het harde optreden van de regering tegen de protesten leidde tot een burgeroorlog. Gadaffi werd in oktober 2011 vermoord, een einde aan zijn 42-jarige heerschappij. In 2012 stemden de Libiërs bij de eerste vrije nationale verkiezingen in ongeveer 60 jaar en kozen ze een Algemeen Nationaal Congres. Op het moment van schrijven zijn politieke instabiliteit en gebrek aan veiligheid echter grote problemen voor dit land.
Reizigers naar dit land kunnen oasesteden, oude ruïnes en vijf UNESCO-werelderfgoedlocaties bezoeken.
Aanbevolen vaccinaties voor Libië
Voor de meeste reizigers
Hepatitis A-vaccin
Er is een aanzienlijk risico op blootstelling aan hepatitis A voor dit land, daarom wordt vaccinatie aanbevolen. Zuigelingen van 6 tot 11 maanden moeten ook worden ingeënt tegen de ziekte.
Hepatitis B-vaccin
Er is een aanzienlijk risico op infectie met hepatitis B voor dit land, daarom wordt de vaccinatie aanbevolen.
Voor sommige reizigers
Mazelen, bof, rubella (MMR) vaccin
Eén dosis mazelen-bof-rubella (MMR) wordt aanbevolen voor baby's van 6 tot 11 maanden voorafgaand aan internationale reizen.
Bacillus Calmette-Guérin (BCG) vaccin
Een BCG-vaccinatie wordt aanbevolen voor alle niet-gevaccineerde volwassenen en kinderen jonger dan 16 jaar die langer dan 3 maanden in het land verblijven. Voor alle kinderen vanaf 6 jaar is een tuberculinetest vereist voordat de vaccinatie wordt toegediend.
Buiktyfusvaccin
Er is een risico op blootstelling aan buiktyfus in dit land door de consumptie van onveilig voedsel en water. Aangezien de blootstelling aan onveilige bronnen in dit land variabel is, wordt vaccinatie tegen buiktyfus over het algemeen aanbevolen, vooral bij bezoeken aan kleinere steden of landelijke gebieden, waar voedsel- en waterbronnen besmet kunnen zijn.
Rabiës vaccin
Vaccinatie tegen hondsdolheid wordt aanbevolen voor reizigers die betrokken zijn bij buitenactiviteiten (bijv. kampeerders, wandelaars, fietsers, avontuurlijke reizigers en speleologen) die direct contact kunnen hebben met hondsdolle honden, vleermuizen en andere zoogdieren. Degenen met beroepsrisico's (zoals dierenartsen, natuurprofessionals, onderzoekers) en langdurige reizigers en expats lopen een hoger risico en moeten worden gevaccineerd.
Aanbevolen medicijnen voor Libië
Er zijn op dit moment geen aanbevelingen voor Libië.
Ziekten om zich bewust van te zijn voor Libië
Voor de meeste reizigers
Hepatitis B
Er is een aanzienlijk risico op het krijgen van hepatitis B in Libië.
Hepatitis A
Er is een aanzienlijk risico op blootstelling aan het hepatitis A-virus in Libië via besmet voedsel of water.
Voor sommige reizigers
Leishmaniasis
Er bestaat een risico op het oplopen van Leishmaniasis in het land. De infectie wordt overgedragen door de beet van een besmette zandvlieg.
Hanta-virus
In Libië bestaat het risico om hantavirus op te lopen via besmet voedsel of door in contact te komen met iemand die besmet is met het virus.
West-Nijlkoorts
Het virus wordt door muggen overgedragen op dieren, vogels en mensen. Symptomen zijn koorts, hoofdpijn, vermoeidheid, lichaamspijn, misselijkheid en huiduitslag.
Rift Valley Fever (RVF)
Wordt vaak verspreid via contact met gedomesticeerde dieren die besmet zijn met het virus. Dit zijn onder andere runderen, buffels, schapen, geiten en kamelen.
Mazelen
Er is een risico op blootstelling aan mazelen in het land.
schistosomiasis
Deze ziekte kan in dit land sporadisch voorkomen.
Buiktyfus
Niet-gevaccineerde mensen kunnen besmet raken door besmet voedsel en water in Libië, vooral wanneer ze kleinere steden, dorpen of plattelandsgebieden bezoeken waar voedsel- en waterbronnen besmet kunnen zijn.
Tuberculose
Tuberculose komt voor in Libië. Reizigers naar Libië lopen risico op tuberculose als ze zieke vrienden of familie bezoeken, in de gezondheidszorg werken of nauw langdurig contact hebben met de algemene bevolking.
Hondsdolheid
Hondsdolheid komt voor in Libië. Reizigers die betrokken zijn bij buitenactiviteiten (bijvoorbeeld kampeerders, wandelaars, fietsers, avontuurlijke reizigers en speleologen) kunnen direct contact hebben met hondsdolle honden, vleermuizen en andere zoogdieren. Degenen met beroepsrisico's (zoals dierenartsen, natuurprofessionals, onderzoekers) en langdurige reizigers en expats lopen een hoger risico.
Veiligheid in Libië
Persoonlijke veiligheid
Libië blijft extreem gevaarlijk voor reizigers en bezoekers. De criminaliteit blijft hoog in het hele land, met ontvoering voor losgeld als een aanhoudende dreiging voor buitenlanders en zakenreizigers. Gewapende groepen controleren verschillende gebieden en opereren met vrijwel volledige straffeloosheid. Gewelddadige overvallen en carjacking komen veel voor in grote steden zoals Tripoli en Benghazi. Niet-ontplofte landmijnen, clustermunitie en niet-ontplofte munitie zijn overal in het land te vinden, ook in dichtbevolkte gebieden, als gevolg van jarenlange gewapende conflicten. Gebieden gemarkeerd met rood-witte plastic tape signaleren mijnengevaar. Territoriale geschillen tussen concurrerende milities kunnen met weinig waarschuwing uitmonden in gewapende confrontaties, vaak met behulp van wapens van zwaar kaliber en raketgranaten in woonwijken. Hotels en luchthavens waren het doelwit van eerdere aanvallen. Het land heeft twee rivaliserende regeringen die vanuit verschillende steden opereren, met beperkte centrale controle over de veiligheidstroepen. De meeste westerse ambassades hebben hun activiteiten in 2014 opgeschort en bieden geen consulaire ondersteuning ter plaatse. De noodhulpdiensten zijn uiterst beperkt en er is geen centraal nummer voor noodgevallen. Basisvoorzieningen zoals brandstof en elektriciteit kunnen onbetrouwbaar zijn, met regelmatig stroomtekorten en -uitval tot gevolg.
Extreem geweld
Terrorisme blijft een actieve dreiging, met groepen zoals ISIS en Al-Qaida in de Islamitische Maghreb die actief zijn in Libië, met name in de zuidelijke regio Fezzan en grensgebieden. Hoewel er sinds 2015 geen grote terroristische incidenten tegen buitenlanders meer openbaar zijn gemaakt, kunnen terroristische aanslagen met weinig waarschuwing plaatsvinden, gericht op openbare ruimtes, hotels, vervoersknooppunten, markten en overheidsgebouwen. Ontvoeringen komen veel voor en de slachtoffers zijn onder meer buitenlanders en zakenreizigers. Criminele bendes plegen ontvoeringen en verkopen mogelijk gijzelaars aan terroristische groeperingen. Westerse olie- en gasarbeiders worden gezien als waardevolle doelwitten. Gewapende milities en groeperingen plegen willekeurige detenties, martelingen, gedwongen verdwijningen en buitengerechtelijke executies. Er worden nog steeds massagraven ontdekt, met oorlogsmisdaden gedocumenteerd door internationale instanties. Mensenhandel- en smokkelnetwerken opereren openlijk, waarbij migranten te maken krijgen met extreem geweld, marteling en afpersing in detentiecentra en door gewapende groeperingen. Er lopen nog steeds arrestatiebevelen van het Internationaal Strafhof tegen militieleiders die beschuldigd worden van moord, marteling, seksueel geweld en verkrachting tijdens conflicten. Gewapende groepen dwingen hun interpretatie van islamitisch gedrag af door middel van intimidatie en geweld. Buitenlandse huurlingen blijven overal in het land actief. Door het ontbreken van functionerende rechtsstelsels hoeven geweldplegers niet ter verantwoording te worden geroepen.
Politieke onrust
Libië verkeert sinds 2011 in een politieke crisis, waarbij twee rivaliserende regeringen strijden om legitimiteit en controle. De Regering van Nationale Eenheid opereert vanuit Tripoli in het westen, terwijl een rivaliserende regering, gesteund door het Libische Nationale Leger, een groot deel van het oosten vanuit Tobroek controleert. De presidents- en parlementsverkiezingen die gepland stonden voor december 2021 werden voor onbepaalde tijd uitgesteld zonder overeenstemming over kieswetten of een constitutioneel kader. Het staakt-het-vuren van 2020 tussen de oostelijke en westelijke strijdkrachten houdt grotendeels stand, maar het risico op hernieuwde gevechten blijft bestaan, met periodieke gewapende botsingen tussen concurrerende milities. Groot geweld brak uit in Tripoli in augustus 2022, mei 2023, augustus 2023 en mei 2025, waarbij wapens van zwaar kaliber en explosieven betrokken waren. De Interim-Regering van Nationale Eenheid heeft beperkte controle over de veiligheidstroepen met gewapende groepen die georganiseerd zijn rond steden, buurten en stammen. In heel Libië vinden protesten plaats tegen de politieke impasse, corruptie en het gebrek aan basisvoorzieningen. Geschillen over de controle over de Centrale Bank en de olie-inkomsten hebben geleid tot productiestops die de economie treffen. Buitenlandse troepen en huurlingen blijven actief in het land. Luchthavens en grenzen kunnen tijdens veiligheidsincidenten zonder waarschuwing worden gesloten. De politieke situatie blijft fragiel en onvoorspelbaar, met zorgen over een mogelijke economische ineenstorting als de patstelling aanhoudt.
Te vermijden gebieden
Het hele land loopt ernstige veiligheidsrisico’s, maar bepaalde gebieden vormen een extreem gevaar. Grensgebieden met Algerije, Niger, Tsjaad en Soedan zijn extreem gevaarlijk vanwege bandietenactiviteiten, gewapende stammengroepen en een zeer hoge dreiging van ontvoering. Terroristische groeperingen gebruiken deze grensgebieden als uitvalsbasis voor operaties zoals mensensmokkel en wapenhandel. De kustweg tussen Zawiyah en Tripoli loopt een zeer hoog risico op gewapende aanvallen en ontvoeringen door extremistische groeperingen. De regio Fezzan in het zuidwesten van Libië dient als uitvalsbasis voor ISIS- en Al-Qaida-groeperingen. De stad Derna in het oosten heeft een geschiedenis van islamitische militante activiteiten. Gebieden rond Benghazi, Misrata, Ajdabiya, Surman, Al-Jufra en Zuwara zijn getuige geweest van gewapende gevechten tussen milities. De stad Bani Walid is berucht geworden vanwege gewapende bendes die gespecialiseerd zijn in marteling en afpersing van vluchtelingen. Tripoli International Airport is sinds 2014 gesloten na gewapende gevechten. Luchthaven Mitiga, de enige nog functionerende burgerluchthaven in Tripoli, is tijdelijk gesloten vanwege de gevechten. Alle landgrenzen naar Libië kunnen op korte termijn worden gesloten. Woestijnwegen zijn onverhard en er is een risico op landmijnen. Voormalige conflictgebieden in het hele land bevatten onontplofte munitie. Vermijd reizen buiten de gangbare wegen en paden. Zuid-Libië kampt met bijzondere instabiliteit door de beperkte overheidscontrole en de aanwezigheid van meerdere gewapende groeperingen.
