Norwegia

Zalecane szczepienia dla Norwegia

Dla większości podróżników

Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A

W tym kraju ryzyko narażenia na wirusowe zapalenie wątroby typu A jest niskie, jednak zalecane jest szczepienie.

Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

W tym kraju ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B jest niskie, jednak zalecane jest szczepienie.

Dla niektórych podróżników

Szczepionka przeciw wściekliźnie

Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest zalecane podróżnym, których działalność lub zatrudnienie może doprowadzić do bezpośredniego kontaktu z nietoperzami (tj. podróżnicy przygodowi, weterynarze, specjaliści od dzikiej przyrody, badacze itp.).

Szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu

Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu jest zalecane w przypadku podróży po Norwegii lub miejsc, w których może dojść do kontaktu z kleszczami (kemping, piesze wędrówki, zajęcia na świeżym powietrzu) od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Zalecane leki dla Norwegia

W tej chwili nie ma rekomendacji dla Norwegia.

Choroby, o których należy pamiętać w przypadku Norwegia

Dla większości podróżników

Zapalenie wątroby typu B

W tym kraju ryzyko narażenia na wirusowe zapalenie wątroby typu B jest niskie.

Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A

W tym kraju istnieje niskie ryzyko narażenia na wirusowe zapalenie wątroby typu A.

Dla niektórych podróżników

Gruźlica

Podróżujący do tego kraju są narażeni na ryzyko gruźlicy, jeśli odwiedzają chorych przyjaciół lub rodzinę, pracują w służbie zdrowia lub mają bliski, długotrwały kontakt z osobą zakażoną.

Wirus Hanty

W tym kraju istnieje ryzyko zarażenia się hantawirusem poprzez spożycie żywności i wody skażonej przez zakażonego gryzonia lub poprzez ukąszenia gryzoni.

Odra

Zaleca się podanie dawki szczepionki przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) niemowlętom w wieku od 6 do 11 miesięcy.

Kleszczowe zapalenie mózgu

W niektórych obszarach kraju istnieje ryzyko kleszczowego zapalenia mózgu. Główne dotknięte obszary znajdują się wzdłuż południowego wybrzeża Norwegii, w hrabstwach Agder, Buskerud i Vestfold og Telemark. Możliwe ryzyko występuje również w innych regionach przybrzeżnych od południa i za kołem podbiegunowym na północy. Sezon przenoszenia jest różny, jednak kleszcze są najbardziej aktywne od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Wścieklizna

**Wścieklizna nie została zgłoszona w Norwegii i uważa się, że stwarza ona niskie ryzyko dla podróżnych, może jednak wystąpić u nietoperzy.**

Bezpieczeństwo i ochrona

Bezpieczeństwo osobiste

Norwegia ma jeden z najniższych wskaźników przestępczości w Europie. Drobne przestępstwa, takie jak kradzieże kieszonkowe, nasilają się w sezonie turystycznym od maja do września, szczególnie w zatłoczonych miejscach, takich jak dworce kolejowe, lotniska, Dworzec Centralny w Oslo, lobby hotelowe i główne atrakcje turystyczne. Incydenty te pozostają stosunkowo rzadkie w porównaniu z innymi dużymi miastami europejskimi. Przestępstwa z użyciem przemocy są rzadkie. W 2024 roku w kraju odnotowano 37 zabójstw, co daje wskaźnik zabójstw na poziomie zaledwie 0,72 na 100 000 mieszkańców. Rozboje i przestępstwa uliczne pozostają rzadkie nawet późnym wieczorem w dużych miastach. Policja jest przystępna, profesjonalna i często nieuzbrojona, co odzwierciedla ogólnie niski poziom zagrożenia. We wschodniej części Oslo występuje pewna działalność gangów, szczególnie w zakresie handlu narkotykami, ale turyści raczej nie zetkną się z tymi problemami, jeśli nie będą aktywnie poszukiwać tych dzielnic. Romanse internetowe i oszustwa finansowe również się zdarzają, dlatego należy zachować ostrożność korzystając z aplikacji randkowych lub poznając ludzi online. Niezarejestrowane lub nielegalne taksówki w pobliżu klubów nocnych stanowią potencjalne zagrożenie i należy ich unikać, wybierając zamiast nich zarejestrowane taksówki, Ubera lub transport publiczny.

Ekstremalna przemoc

Ryzyko terroryzmu jest uważane za niskie, ale nie nieistniejące. Najpoważniejszym atakiem w najnowszej historii był atak skrajnie prawicowego ekstremisty Andersa Breivika w 2011 roku, który zabił 77 osób w Oslo i na wyspie Utoya. W czerwcu 2022 roku w strzelaninie w klubie LGBTQ w Oslo zginęły dwie osoby. W październiku 2021 roku zradykalizowany konwertyta zabił pięć osób w Kongsbergu, używając łuku i strzał. W 2019 roku skrajnie prawicowy ekstremista usiłował otworzyć ogień w meczecie w Bærum. Władze Norwegii oceniają, że zarówno ekstremizm islamistyczny, jak i przemoc skrajnie prawicowa stanowią zagrożenie. Norweska Służba Bezpieczeństwa utrzymuje umiarkowany poziom zagrożenia i monitoruje oba rodzaje ekstremizmu. W 2023 roku nie odnotowano żadnych incydentów terrorystycznych. Bezpieczeństwo jest widoczne na ważnych wydarzeniach i lotniskach, choć codzienne życie pozostaje bez zmian. Rząd wzmocnił środki mające na celu zwalczanie radykalizacji i brutalnego ekstremizmu po ataku w 2022 roku.

NT1 gmina miejska

Demonstracje polityczne są w Norwegii powszechne – ponad 700 z nich odbywa się corocznie na samym placu Eidsvolls Plass w Oslo. Większość protestów ma charakter pokojowy i uporządkowany. Wolność słowa jest ściśle chroniona. Ostatnie demonstracje obejmowały protesty rdzennych aktywistów Saamów w sprawie budowy farm wiatrowych na tradycyjnych pastwiskach reniferów, protesty ekologiczne i różne międzynarodowe kwestie polityczne. W 2023 roku aktywiści klimatyczni, w tym Greta Thunberg, dołączyli do protestujących Saamów, którzy blokowali wejścia do ministerstw rządowych w Oslo, domagając się usunięcia turbin wiatrowych z ziem rdzennych mieszkańców. Protesty te pozostały w dużej mierze pokojowe. W Norwegii dochodziło do protestów związanych z konfliktami międzynarodowymi, choć rzadko dochodziło do ich eskalacji. Kraj ma silną tradycję obywatelskiego nieposłuszeństwa, ale utrzymuje porządek. Obecność policji na demonstracjach jest profesjonalna i proporcjonalna. Gwałtowne niepokoje polityczne zdarzają się niezwykle rzadko. Ostatnim znaczącym krajowym wstrząsem politycznym była kontrowersja w Alcie pod koniec lat 70. i na początku lat 80. dotycząca rozwoju energetyki wodnej. Spór ten był formą obywatelskiego nieposłuszeństwa, ale ostatecznie został rozwiązany pokojowo.

Obszary, których należy unikać

W Norwegii jest bardzo niewiele naprawdę niebezpiecznych miejsc. W Oslo niektóre dzielnice wymagają zachowania szczególnej ostrożności, szczególnie w nocy. Dzielnice wschodniego Oslo, takie jak Gronland, Toyen, Kuba, Holmlia, Stovner, Romsas, Mortensrud i Sondre Nordstrand, mają nieco wyższy wskaźnik przestępczości, choć pozostaje on niski w porównaniu ze standardami międzynarodowymi. Obszar wokół Dworca Centralnego i Brugaty w Oslo może być bardziej podejrzany nocą, z pewnym ruchem narkotykowym, ale przestępstwa z użyciem przemocy pozostają rzadkie. Na ulicę Karl Johan należy podchodzić ostrożnie, szczególnie po zmroku. Nawet w tych rejonach poważne incydenty zdarzają się rzadko i większość z nich dotyczy handlu narkotykami, a nie przestępstw przeciwko turystom. Svalbard i Tromsø wymagają rozległego planowania i przygotowania. Svalbard charakteryzuje się wyjątkowymi zagrożeniami, takimi jak niedźwiedzie polarne, ekstremalne warunki pogodowe i ograniczone usługi ratunkowe. Prawo wymaga noszenia broni palnej lub podróżowania z licencjonowanym przewodnikiem poza osiedlami na Svalbardzie. Te miejsca nie są odpowiednie dla turystów bez odpowiedniego przygotowania. Największe zagrożenie w Norwegii pochodzi od natury, a nie od ludzi. Odległe tereny piesze, lodowce i wysokie góry wymagają odpowiedniego sprzętu, doświadczenia i szacunku. Pogoda może się gwałtownie zmieniać, a dotarcie służb ratowniczych do odległych miejsc może zająć sporo czasu. Teren jest trudny, a nieprzygotowani wędrowcy często potrzebują pomocy.