Dżibuti
0=Informacje
| Waluta | frank dżibutyjski (DJF) |
| Język | Arabski; Francuski |
| Stolica | Miasto Dżibuti |
Republika Dżibuti znajduje się w Rogu Afryki, graniczy z Erytreą, Etiopią, Somalią oraz linią brzegową Zatoki Adeńskiej i Morza Czerwonego. Rząd jest republiką z prezydentem jako szefem państwa i premierem jako szefem rządu. Dżibuti ma bardzo niewiele zasobów naturalnych lub gruntów ornych. Znaczna część populacji liczącej około 810 000 osób koncentruje się w stolicy, mieście Dżibuti.
Dżibuti uzyskało niepodległość od Francji w 1977 roku. Kraj utrzymuje bliskie związki z Francją, a Francja utrzymuje w kraju znaczną obecność wojskową. Gospodarka Dżibuti jest silnie uzależniona od pomocy zagranicznej oraz wpływów z podatków i opłat transportowych. Ponieważ kraj leży u ujścia Morza Czerwonego, to strategiczne położenie sprawia, że jest głównym ośrodkiem żeglugowym dla całego regionu.
Dżibuti ma potencjał do rozwoju turystyki. W mieście Dżibuti znajdują się obiekty turystyczne, ale poza miastem obiekty są ograniczone. Goście mogą podziwiać malownicze krajobrazy kraju, jeziora, plaże, pasma górskie i Park Narodowy Day Forest.
Zalecane szczepienia dla Dżibuti
Dla większości podróżników
Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A
W tym kraju istnieje znaczne ryzyko narażenia na wirusowe zapalenie wątroby typu A, dlatego zaleca się szczepienie.
Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
W tym kraju istnieje znaczne ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B, dlatego zaleca się szczepienie.
Dla niektórych podróżników
Szczepionka przeciw polio
Podróżni, którzy zamierzają odwiedzić ten kraj na 4 tygodnie lub dłużej, mogą być zobowiązani do przedstawienia dowodu szczepienia przeciwko polio przeprowadzonego od 4 tygodni do 12 miesięcy przed przyjazdem do kraju. Nieprzedstawienie tej dokumentacji może skutkować koniecznością zaszczepienia w portach wejściowych. Szczepienia dziecięce, w tym polio, powinny być aktualne przed podróżą.
Szczepionka przeciw odrze, śwince, różyczce (MMR)
Wszystkim podróżującym w wieku powyżej 6 miesięcy zaleca się podanie dawki szczepionki przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR).
Szczepionka cholery
Brytyjski NaTHNaC zaleca doustną szczepionkę przeciwko cholerze niektórym podróżnym, których działalność lub historia medyczna narażają ich na zwiększone ryzyko, podróżując do obszarów aktywnego przenoszenia cholery. Te czynniki ryzyka obejmują: pracowników pomocy; osoby udające się na obszary epidemii cholery, które mają ograniczony dostęp do wody pitnej i opieki medycznej; podróżnych, dla których szczepienie byłoby potencjalnie korzystne, np. przewlekłe schorzenia. Amerykańskie CDC zaleca szczepionkę przeciwko cholerze podróżnym w wieku 18-64 lat, którzy planują podróż do obszarów aktywnego przenoszenia cholery. CDC zauważa, że większość podróżnych nie podróżuje do obszarów aktywnego przenoszenia cholery i że bezpieczne praktyki w zakresie jedzenia i wody mogą zapobiec wielu zakażeniom cholerą.
Szczepionka przeciw żółtej febrze
W tym kraju nie ma ryzyka wystąpienia żółtej febry. Jednak zaświadczenie o szczepieniu na żółtą gorączkę jest wymagane w przypadku podróżnych powyżej 1 roku życia przybywających z krajów zagrożonych przeniesieniem żółtej gorączki oraz podróżnych, którzy przejeżdżali przez lotnisko kraju, w którym istnieje ryzyko przeniesienia żółtej febry.
Szczepionka przeciw wściekliźnie
Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest zalecane dla osób podróżujących na świeżym powietrzu (np. obozowiczów, turystów pieszych, rowerzystów, podróżników i grotołazów), którzy mogą mieć bezpośredni kontakt z wściekłymi psami, nietoperzami i innymi ssakami. Osoby z ryzykiem zawodowym (takie jak weterynarze, specjaliści od dzikich zwierząt, badacze) oraz osoby podróżujące długoterminowo i emigranci są bardziej zagrożone i należy je zaszczepić.
Szczepionka przeciw durowi brzusznemu
Istnieje ryzyko narażenia na dur brzuszny w tym kraju poprzez spożywanie niebezpiecznej żywności i wody. Ponieważ narażenie na niebezpieczne źródła w tym kraju jest zmienne, szczepienie przeciwko durowi brzusznemu jest ogólnie zalecane, zwłaszcza podczas odwiedzania mniejszych miast lub obszarów wiejskich, gdzie źródła żywności i wody mogą być skażone.
Zalecane leki dla Dżibuti
Dla niektórych podróżników
Leki przeciwmalaryczne
Zalecane leki przeciwmalaryczne to atowakwon-proguanil, meflochina lub doksycyklina. Zgłaszano oporność na chlorochinę i sulfadoksym-pirymetaminę.
Choroby, o których należy pamiętać w przypadku Dżibuti
Dla większości podróżników
Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A
Istnieje znaczne ryzyko narażenia wirusa zapalenia wątroby typu A w Dżibuti przez skażoną żywność lub wodę.
Zapalenie wątroby typu B
Istnieje znaczne ryzyko zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu B w Dżibuti.
Cholera
W Dżibuti dochodzi do epidemii cholery. Ryzyko dla podróżnych jest niskie, chyba że mieszkasz lub pracujesz w złych warunkach sanitarnych, pijąc nieoczyszczoną wodę lub jedząc źle ugotowane lub surowe owoce morza w tym kraju.
Gorączka Chikungunya
W tym kraju może wystąpić gorączka Chikungunya
Gorączka Denga
Mogą wystąpić ogniska gorączki denga.
Dla niektórych podróżników
Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna
W tym kraju istnieje ryzyko wystąpienia krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej.
Gorączka Zachodniego Nilu
Wirus przenoszony jest na zwierzęta, ptaki i ludzi przez komary. Objawy obejmują gorączkę, ból głowy, zmęczenie, bóle ciała, nudności i wysypkę skórną.
Gorączka doliny Rift (RVF)
Powszechnie rozprzestrzenia się poprzez kontakt ze zwierzętami udomowionymi zakażonymi wirusem. Należą do nich między innymi bydło, bawoły, owce, kozy i wielbłądy.
Wirus Hanty
W tym kraju istnieje ryzyko zarażenia się hantawirusem poprzez spożycie żywności i wody skażonej przez zakażonego gryzonia lub poprzez ukąszenia gryzoni.
Leiszmanioza
W tym kraju istnieje ryzyko zarażenia się leiszmaniozą w wyniku ukąszeń much piaskowych, szczególnie w okresie od zmierzchu do świtu. Większe ryzyko stanowią turyści przygodowi, sportowcy na świeżym powietrzu lub pracownicy pomocy humanitarnej.
Paraliż dziecięcy
W tym kraju wykryto wirusa polio pochodzącego ze szczepionki typu 2 (cVDPV2), który może potencjalnie rozprzestrzeniać się na całym świecie. Nieszczepieni lub niedoszczepieni podróżni są narażeni na większe ryzyko w przypadku bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną lub ze skażoną żywnością i wodą, zwłaszcza podczas wizyty w mniejszych miastach, wioskach lub obszarach wiejskich o złych standardach higieny.
Odra
W tym kraju istnieje ryzyko zachorowania na odrę, zwłaszcza u niemowląt w wieku od 6 do 11 miesięcy.
Żółta gorączka
W tym kraju nie ma ryzyka wystąpienia żółtej febry. Jednak zaświadczenie o szczepieniu na żółtą gorączkę jest wymagane w przypadku podróżnych powyżej 1 roku życia przybywających z krajów zagrożonych przeniesieniem żółtej gorączki oraz podróżnych, którzy przejeżdżali przez lotnisko kraju, w którym istnieje ryzyko przeniesienia żółtej febry.
Gruźlica
Gruźlica występuje w Dżibuti. Osoby podróżujące do Dżibuti są narażone na gruźlicę, jeśli odwiedzają chorych przyjaciół lub rodzinę, pracują w służbie zdrowia lub mają bliski, długotrwały kontakt z populacją ogólną.
Afrykańska gorączka po ukąszeniach kleszczy
W tym kraju istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia tej choroby.
Schistosomatoza
Choroba ta jest obecna w tym kraju i nabywana jest poprzez kontakt ze słodką wodą, taką jak pływanie, kąpiel czy rafting. Dobrze chlorowane baseny i kontakt ze słoną wodą w oceanach lub morzach nie narażają podróżnych na schistosomatozę.
Dur brzuszny
Nieszczepione osoby mogą zarazić się w Dżibuti przez skażoną żywność i wodę, zwłaszcza podczas odwiedzania mniejszych miast, wiosek lub obszarów wiejskich, gdzie mogą być skażone źródła żywności i wody.
Malaria
Wszystkie obszary Dżibuti są zagrożone malarią.
Wścieklizna
Wścieklizna występuje w Dżibuti. Podróżni zaangażowani w zajęcia na świeżym powietrzu (np. obozowicze, wędrowcy, rowerzyści, podróżnicy przygodowi i grotołazi) mogą mieć bezpośredni kontakt z wściekłymi psami, nietoperzami i innymi ssakami. Osoby z ryzykiem zawodowym (takie jak lekarze weterynarii, specjaliści od dzikich zwierząt, badacze) oraz osoby podróżujące długoterminowo i emigranci są bardziej zagrożone.
Bezpieczeństwo i ochrona
Bezpieczeństwo osobiste
Poziom przestępczości w Dżibuti pozostaje stosunkowo niski w porównaniu z krajami sąsiednimi, choć drobna przestępczość, w tym kradzieże kieszonkowe i kradzieże torebek, występuje regularnie. Przestępcy atakują zatłoczone miejsca i popularne lokalizacje turystyczne, a ryzyko znacznie wzrasta po zmroku. Doniesienia o grupach bandytów działających w strefach bezprawia poza Dżibuti oznaczają, że należy unikać odizolowanych obszarów przybrzeżnych, takich jak plaże Dorale i Khor Ambado, szczególnie w nocy. W stolicy utrzymuje się widoczną obecność policji, co przyczynia się do bezpieczeństwa, choć nie eliminuje to wszystkich zagrożeń. Dosypywanie narkotyków do drinków może mieć miejsce w barach i restauracjach. Upewnij się, że Twoje napoje nie są pozostawione bez nadzoru i obserwuj, jak są przygotowywane. Unikaj domowych napojów alkoholowych ze względu na ryzyko zatrucia metanolem. Picie alkoholu w miejscach publicznych jest legalne, ale może skutkować karą dwóch lat więzienia. Fotografowanie infrastruktury, w tym portów, lotnisk, obiektów wojskowych, mostów i budynków publicznych, jest zabronione i może skutkować konfiskatą sprzętu i aresztowaniem. Policja może zatrzymać Cię w celu przeglądania zdjęć na Twoim urządzeniu. Niektórzy funkcjonariusze zażądali od turystów usunięcia zdjęć przedstawiających zaniedbane obszary i ulice, twierdząc, że do robienia zdjęć potrzebne są specjalne zezwolenia.
Ekstremalna przemoc
Terroryści prawdopodobnie podejmą próby ataków w Dżibuti. Al-Szabab postrzega Dżibuti i interesy międzynarodowe jako uzasadnione cele, ponieważ kraj ten uczestniczy w misji pokojowej Unii Afrykańskiej i wspiera rząd Somalii. Al-Szabab publicznie groził i przyznał się do odpowiedzialności za zamach samobójczy w restauracji La Chaumiere w Dżibuti w maju 2014 roku, w którym zginął jeden obywatel Turcji, a ponad 20 osób zostało rannych. Od 2014 roku w Dżibuti nie odnotowano żadnych incydentów terrorystycznych, chociaż regionalne grupy terrorystyczne nadal zagrażają celom na Zachodzie i mogą łatwo przekraczać granice. Ataki mogą być bezładne i mieć miejsce w zatłoczonych miejscach, takich jak hotele, restauracje, centra handlowe, targowiska, atrakcje turystyczne i miejsca gromadzenia się cudzoziemców. 19 grudnia 2023 roku Zbrojny Front Przywrócenia Jedności i Demokracji zaatakował Siły Zbrojne Dżibuti w regionie Tadżura, raniąc trzech żołnierzy. Ta grupa rebeliantów nasiliła swoją aktywność od 2015 roku, dokonując co najmniej jednego ataku rocznie i została uznana za organizację terrorystyczną w październiku 2022 roku. Zagrożenie porwaniami istnieje w całym Dżibuti, zwłaszcza w promieniu 10 kilometrów od granicy z Somalią. Ataki piratów i zbrojne rozboje pozostają poważnym problemem w wodach przybrzeżnych i Zatoce Adeńskiej. Piraci atakowali statki, w tym statki handlowe, i brali cudzoziemców jako zakładników dla okupu.
NT1 gmina miejska
Prezydent Ismail Omar Guelleh rządzi od 1999 roku bez ograniczeń kadencyjnych. Rządząca Unia na rzecz Większości Prezydenckiej stosuje autorytarne środki, aby utrzymać swoją dominującą pozycję. Partie opozycyjne napotykają poważne ograniczenia i regularnie bojkotują wybory, twierdząc, że system nie jest ani wolny, ani sprawiedliwy. Demonstracje odbywają się sporadycznie, czasami bez ostrzeżenia, często w odpowiedzi na kwestie polityczne lub ekonomiczne. Nawet demonstracje, które miały być pokojowe, mogą przerodzić się w konfrontację i przemoc. Policja regularnie używa przemocy, aby rozproszyć nielegalne protesty i aresztować uczestników. Zezwolenia na zgromadzenia publiczne są wymagane i często są odmawiane. W czerwcu 2020 roku, po aresztowaniu i domniemanym torturowaniu porucznika sił powietrznych, wybuchły kilkudniowe protesty antyrządowe, które doprowadziły do ponad 200 aresztowań. W lutym 2013 roku co najmniej sześć osób zostało zastrzelonych przez siły bezpieczeństwa podczas demonstracji po wyborach. Nękanie i zastraszanie przez rząd partii opozycyjnych, organizacji praw człowieka, dziennikarzy i aktywistów krytykujących rząd jest powszechne. Aresztowano kilku młodych ludzi aktywnych w mediach społecznościowych. Rząd ogranicza konferencje naukowe, które mogłyby przedstawić go w niekorzystnym świetle. Konflikty regionalne i napięcia etniczne między Afarami a Issami-Somalijczykami mogą przenieść się na Dżibuti, czasami prowadząc do gwałtownych starć w stolicy. Niepokoje społeczne lub konflikty zbrojne w sąsiedniej Etiopii, Erytrei, Jemenie i Somalii mogą wpływać na sytuację bezpieczeństwa.
Obszary, których należy unikać
Unikaj wszelkich podróży w promieniu 10 kilometrów od granicy z Erytreą w regionach Tadżura i Obok ze względu na trwające napięcia graniczne, ograniczenia rządowe i nieprzewidywalne bezpieczeństwo. W przeszłości dochodziło do potyczek granicznych. Wiele obszarów granicznych między Dżibuti a Etiopią i Somalią nie ma widocznego rozgraniczenia i mogą znajdować się na nich nieoznakowane miny lądowe. Chociaż Dżibuti zostało uznane za bezpieczne pod względem min, oznacza to jedynie, że miny lądowe zostały zidentyfikowane i oznaczone, a nie usunięte. Wiadomo, że miny lądowe występują w północnych dystryktach Tadżura i Obok oraz w południowej części Ali Sabieh. W tych regionach poruszaj się po utwardzonych drogach. W marcu 2012 roku dziecko zostało poważnie ranne w wyniku eksplozji miny lądowej w pobliżu Lac Assal i Ghoubet, popularnych miejsc turystycznych, około kilometra od utwardzonej drogi. Unikaj odległych obszarów, w tym regionów graniczących z Etiopią i Somalią, gdzie obecność sił bezpieczeństwa jest niewielka. Podróżowanie powyżej 12. stopnia szerokości geograficznej północnej, przebiegającego przez Obock, wymaga zezwolenia rządu Dżibuti. Należy unikać odizolowanych obszarów przybrzeżnych, takich jak plaże Dorale i Khor Ambado, gdzie odnotowano obecność grup bandytów. Podróżowanie w promieniu 10 kilometrów od granicy z Somalią wiąże się z wysokim ryzykiem porwania. Poza stolicą zasięg sieci komórkowych często jest niedostępny. Na granicy Dżibuti-Erytrei znajdują się blokady drogowe ze strony wojska, wymagające formalnej zgody na podróż.
