Bouvet-eiland

Over Bouvet-eiland

Bouvet Island, het meest afgelegen eiland ter wereld, is een onbewoond vulkanisch eiland in de zuidelijke Atlantische Oceaan, halverwege Zuid-Afrika en Antarctica. Het is bedekt met gletsjers en is het gemakkelijkst te bereiken per schip en vervolgens per helikopter. Er zijn geen zeehavens of luchthavens.

Het eiland werd in 1739 ontdekt door de Franse marineofficier Jean-Baptiste Charles Bouvet de Lozier, naar wie het eiland is vernoemd. In 1825 kwam het eiland onder Britse controle. Later, in 1928, werd het eiland overgedragen aan de Noorse regering, waaronder het tot op de dag van vandaag is gebleven. Dit Noorse grondgebied wordt beheerd door het ministerie van Justitie en de politie van Oslo.

In 1971 werden het eiland en de omringende wateren aangewezen als natuurgebied. Tegenwoordig wordt het eiland gebruikt voor natuuronderzoek en meteorologische surveillance. Pinguïns en pelsrobben zijn soorten die op het eiland worden bestudeerd.

Er zijn geen ziektes te melden, noch vaccinaties vereist voor dit onbewoonde eiland.