Pitcairneilanden
Over Pitcairneilanden
| Valuta | Nieuw-Zeelandse dollar (NZD) |
| Taal | Engels |
| Hoofdstad | Adamstown |
De Pitcairneilanden, een Brits overzees gebied dat bestaat uit de Pitcairn-, Henderson-, Ducie- en Oeno-eilanden, bevinden zich in de zuidelijke Stille Oceaan. Alleen het eiland Pitcairn is bewoond. De gouverneur van de Pitcairneilanden is de vertegenwoordiger van de koningin van het Verenigd Koninkrijk; het administratieve hoofdkantoor is gevestigd in Auckland, Nieuw-Zeeland.
In de eerste eeuwen werden de Pitcairn-eilanden bewoond of bezocht door Polynesische volkeren, zoals blijkt uit de symbolen die in de rotsen zijn geëtst. Europese ontdekkingsreizigers ontdekten de eilanden in 1767 en in 1790 werden de eilanden bewoond door Britse muiters van het Royal Navy-schip “Bounty” en hun Tahitiaanse metgezellen. In 1838 werd Pitcairn Island een Britse kolonie. In 2014 werd de bevolking van de Pitcairneilanden geschat op slechts 57 mensen. Hoewel de economie van deze kleine, afgelegen eilandengroep sterk afhankelijk is van Britse buitenlandse hulp, kan toerisme een veelbelovende nieuwe sector voor economische ontwikkeling zijn.
Door de ligging in de zuidelijke Stille Oceaan hebben de Pitcairneilanden een subtropisch klimaat met een hoge luchtvochtigheid en gemiddelde jaarlijkse temperaturen van ongeveer 20-30ºC.
Vanwege de unieke flora en fauna van Henderson Island - het heeft 9 plantensoorten en verschillende soorten vogels die nergens anders ter wereld voorkomen - is Henderson Island aangewezen als UNESCO-werelderfgoed. Bovendien heeft de Britse regering in 2015 het grootste zeereservaat ter wereld (834.000 vierkante km) rond de Pitcairneilanden opgericht om de ongerepte wateren, de diverse dieren in het wild en het gezonde ecosysteem te beschermen. Bovendien zijn de Pitcairneilanden erkend als belangrijke habitats voor een verscheidenheid aan vogelsoorten.
Met toegang tot de Pitcairneilanden die alleen per schip beschikbaar zijn (een reis van meer dan 30 uur), is deze zeer afgelegen eilandengroep afgezonderd van het reguliere toerisme en is de natuurlijke schoonheid grotendeels onaangetast.
Aanbevolen vaccinaties voor Pitcairneilanden
Voor de meeste reizigers
Hepatitis A-vaccin
Er is een risico op blootstelling aan hepatitis A in dit land, daarom wordt vaccinatie aanbevolen.
Hepatitis B-vaccin
Er is een risico op infectie met hepatitis B voor dit land, daarom wordt de vaccinatie aanbevolen.
Voor sommige reizigers
Mazelen, bof, rubella (MMR) vaccin
Een dosis mazelen-bof-rubella (MMR) vaccin wordt aanbevolen voor baby's van 6 tot 11 maanden.
Rabiës vaccin
Vaccinatie tegen hondsdolheid wordt aanbevolen voor reizigers die door hun activiteiten of werk in direct contact kunnen komen met vleermuizen (avontuurlijke reizigers, dierenartsen, wildlife professionals, onderzoekers, enz.)
Gele Koorts Vaccin
Er is geen risico op gele koorts, maar een vaccinatiecertificaat tegen gele koorts is vereist voor reizigers ouder dan 1 jaar die aankomen uit landen met een risico op overdracht van gele koorts.
Buiktyfusvaccin
Er is een risico op blootstelling aan buiktyfus in dit land door de consumptie van onveilig voedsel en water. Aangezien de blootstelling aan onveilige bronnen in dit land variabel is, wordt vaccinatie tegen buiktyfus over het algemeen aanbevolen, vooral wanneer u kleinere steden, landelijke gebieden bezoekt of bij vrienden en familie verblijft.
Aanbevolen medicijnen voor Pitcairneilanden
Er zijn op dit moment geen aanbevelingen voor Pitcairneilanden.
Ziekten om zich bewust van te zijn voor Pitcairneilanden
Voor de meeste reizigers
Hepatitis A
Er is een risico op blootstelling aan het hepatitis A-virus in dit land via besmet voedsel of water.
Hepatitis B
Er is een risico op het krijgen van hepatitis B in dit land.
Voor sommige reizigers
Mazelen
In dit land bestaat het risico om mazelen op te lopen.
Hondsdolheid
Het risico om hondsdolheid te krijgen is klein. Het kan echter aanwezig zijn in vleermuizen. Mensen met beroepsrisico's (zoals dierenartsen, wildlife professionals, onderzoekers) kunnen risico lopen.
Tuberculose
Reizigers naar dit land lopen een risico op tuberculose als ze zieke vrienden of familie bezoeken, in de gezondheidszorg werken of langdurig nauw contact hebben met een zieke.
Hanta-virus
In dit land bestaat het risico om het Hantavirus op te lopen door het eten van voedsel en water dat besmet is door een besmet knaagdier of door knaagdierbeten.
Buiktyfus
Niet-gevaccineerde mensen kunnen besmet raken door besmet voedsel en water in dit land, vooral wanneer ze kleinere steden, dorpen of landelijke gebieden bezoeken waar water en voedsel mogelijk niet veilig zijn.
Gele koorts
Er is geen risico op gele koorts, maar een vaccinatiecertificaat tegen gele koorts is vereist voor reizigers ouder dan 1 jaar die aankomen uit landen met een risico op overdracht van gele koorts.
Veiligheid in Pitcairneilanden
Persoonlijke veiligheid
De Pitcairneilanden hebben een uitzonderlijk lage criminaliteit. Criminaliteit tegen bezoekers komt weinig voor en de kleine bevolking van zo’n 35 tot 50 inwoners zorgt voor een hechte gemeenschapssfeer. Inwoners en bezoekers geven aan zich zowel overdag als ‘s nachts volledig veilig te voelen. De extreme afgelegen ligging van het eiland brengt echter unieke risico’s met zich mee. Medische evacuatie kan dagen of zelfs weken duren, omdat ernstige gevallen per boot naar Mangareva moeten worden vervoerd en vervolgens per vliegtuig naar Tahiti of Nieuw-Zeeland. De kleine medische kliniek biedt alleen basiszorg met een arts ter plaatse. Er zijn geen noodhulpdiensten op het eiland; als u een brand ontdekt, moet u de dichtstbijzijnde eilandbewoner waarschuwen, die via de marifoon alarm slaat. Het ruige terrein brengt fysieke gevaren met zich mee, vooral op de wandelpaden naar Down Rope, Tautama en Christian’s Cave, die smal, glad en slecht gemarkeerd zijn. De kliffen zijn instabiel en kunnen zonder waarschuwing instorten. Het eiland zelf bereiken is een uitdaging, omdat er geen haven of steiger is. Bezoekers worden per longboat van bevoorradingsschepen naar het eiland gebracht, wat bij slecht weer lastig kan zijn. Doordat het eiland zo afgelegen ligt, is hulp niet zomaar bereikbaar. U moet dus rekening houden met uw eigen verantwoordelijkheid en beseffen dat u er in noodsituaties vrijwel alleen voor staat.
Extreem geweld
Gewelddadige criminaliteit komt vrijwel niet voor op Pitcairneilanden. Fysieke aanvallen, haatmisdrijven en harde retoriek zijn uiterst zeldzaam, ongeacht je achtergrond. Het eiland staat bekend om zijn zeer lage geweldsfrequentie: 97 van de 100 mensen geven aan geen geweld te hebben meegemaakt, inclusief fysieke confrontaties, verbaal geweld of intimidatie. Drugsgebruik en -handel zijn ook uitzonderlijk zeldzaam: 98 van de 100 personen geven aan geen contact te hebben gehad met drugsgebruikers, drugsactiviteiten of drugsgerelateerde misdrijven. Er is geen recente geschiedenis van terrorisme op Pitcairneiland, hoewel aanslagen niet volledig kunnen worden uitgesloten. Het eiland heeft echter een verontrustende historische context. Tussen 1999 en 2004 bracht een spraakmakende rechtszaak wegens seksueel misbruik wijdverbreid seksueel misbruik aan het licht dat minstens drie generaties teruggaat. In 2004 werden zeven mannen die op Pitcairn woonden geconfronteerd met 55 aanklachten met betrekking tot seksuele delicten tegen kinderen en jongvolwassenen, wat neerkomt op een derde van de mannelijke bevolking van het eiland. Zes van de zeven verdachten werden schuldig bevonden en er vonden aanvullende processen plaats in Auckland tegen mannen die in het buitenland woonden. Sinds de afronding van de processen heeft de Britse overheid een robuust beleid, procedures en normen voor de bescherming van kinderen geïmplementeerd, die voortdurend worden geëvalueerd.
Politieke onrust
Pitcairn Island kent een stabiel politiek klimaat. Burgerlijke onrust komt zelden voor en er zijn geen politieke partijen op de eilanden. Het gebied functioneert als een parlementair representatief democratisch gebied, waar de burgemeester als regeringsleider wordt gekozen voor een termijn van drie jaar. De Eilandsraad bestaat uit 10 zetels met leden die verschillende termijnen vervullen. Er worden om de twee jaar verkiezingen gehouden voor raadsleden en locoburgemeester, en om de drie jaar voor de burgemeester. De eilanden zijn een Brits overzees gebiedsdeel dat wordt bestuurd onder de Local Government Ordinance van 1964. Met een bevolking van slechts 35 tot 50 mensen is Pitcairn de kleinste democratie ter wereld qua bevolkingsomvang. De gemeenschap is extreem klein en hecht, waardoor politieke spanningen of demonstraties die reisplannen zouden kunnen verstoren zeer onwaarschijnlijk zijn. De administratieve kantoren van de overheid zijn gevestigd in Auckland, Nieuw-Zeeland, en de Britse Hoge Commissaris voor Nieuw-Zeeland is gouverneur. De dagelijkse gang van zaken wordt sinds 1999 beheerd door de gekozen burgemeester van Pitcairn. Er zijn geen aanwijzingen voor politieke instabiliteit of onrust die gevolgen zouden kunnen hebben voor bezoekers.
Te vermijden gebieden
Gezien de kleine omvang van het eiland, slechts 3,2 kilometer lang en 1,6 kilometer breed, zijn er geen specifieke gebieden aangewezen als gevaarlijke zones die vermeden moeten worden vanwege criminaliteit of openbare ordeverstoring. Bepaalde natuurgebieden brengen echter fysieke gevaren met zich mee. De wandelpaden naar Down Rope, Tautama en Christian’s Cave zijn smal, glad en niet goed gemarkeerd. Probeer deze paden alleen met een eilandbewoner als gids. De kliffen op het eiland zijn onstabiel en kunnen afbrokkelen, dus houd te allen tijde een veilige afstand tot de klifranden. Bounty Bay, de enige toegangspoort tot het eiland, heeft geen haven of steiger, waardoor aan land komen bij slecht weer lastig is. Na hevige regenval bestaat er een risico op aardverschuivingen of rotsvallen op het eiland. Het ruige terrein en de steile hellingen ten zuidoosten van Adamstown vereisen voorzichtigheid, vooral tijdens het wandelen of het verkennen van minder toegankelijke gebieden. Door de afgelegen ligging van het eiland kan noodhulp ernstig worden vertraagd als u ergens problemen ondervindt. Informeer uw gastheer of gastvrouw altijd over uw bestemming wanneer u zelfstandig op verkenning gaat en neem drinkwater mee bij warm weer.
