Ciguatera Visvergiftiging
Wat is Ciguatera Visvergiftiging
Ciguatera-visvergiftiging is de meest voorkomende voedselvergiftiging in zee met meer dan 50.000 gevallen wereldwijd gemeld.
De organismen die de ciguatera-toxines produceren, groeien meestal op dode koraalriffen, dus het risico op vergiftiging door ciguatera-vissen zal waarschijnlijk toenemen naarmate koraalriffen blijven sterven als gevolg van het broeikaseffect, watervervuiling, directe schade en andere factoren.
Hoe kom je Ciguatera Visvergiftiging?
Ciguatera-visvergiftiging wordt verkregen door het eten van grote vissen die besmet zijn met verschillende gifstoffen. De gifstoffen (ciguatoxine, maitotoxine en andere) zijn afkomstig van kleine mariene organismen, bekend als dinoflagellaten, die in koraalriffen leven. De gifstoffen worden geconcentreerd wanneer deze organismen worden gegeten door kleine vissen die vervolgens worden gegeten door grotere vleesetende vissen.
Gevoeligheid en weerstand
Iedereen die in tropische gebieden grote rifvissen eet, kan ciguatera-visvergiftiging oplopen.
Wat zijn de symptomen?
De eerste symptomen van ciguatera-visvergiftiging kunnen optreden binnen een uur na het eten van besmette vis en meestal binnen 24 uur na consumptie. Deze symptomen zijn onder meer diarree, braken en buikpijn, evenals lage bloeddruk. Neurologische symptomen kunnen tegelijk met de eerste symptomen optreden of 1 tot 2 dagen later volgen. De symptomen kunnen daarna weken tot maanden aanhouden. Deze symptomen zijn onder meer pijn en zwakte in de benen, tintelingen of gevoelloosheid rond de lippen, omkering van warm naar koud (ijs smaakt warm en koffie smaakt koud), duizeligheid, wazig zien en pijn in de tanden. In ernstige gevallen kunnen de neurologische symptomen zich ontwikkelen tot coma en ademhalingsfalen in de eerste 24 uur van de ziekte.
De meeste mensen met ciguatera-visvergiftiging herstellen binnen een paar weken, maar de symptomen kunnen in de volgende maanden of jaren met tussenpozen terugkeren. Het sterftecijfer voor ciguatera-vergiftiging is slechts ongeveer 0,1 procent.
Preventieve maatregelen
De vissen die het meest waarschijnlijk ciguatera-vergiftiging veroorzaken en vermeden moeten worden, zijn grote (meer dan 6 pond), vleesetende rifvissen, zoals amberjack, barracuda, tandbaars, murene, zeebaars of steur. Andere vissen die een risico vormen, zijn papegaaivissen, doktersvissen en rode snapper. De gifstoffen die ciguatera-visvergiftiging veroorzaken, worden niet vernietigd wanneer de vis wordt gekookt, gerookt, ingevroren of via een andere manier van voedselbereiding. De gifstoffen zijn ook geconcentreerd in bepaalde delen van de vis, namelijk de lever, het darmkanaal, de kuit en de kop. Deze delen van de vis moeten worden vermeden als u vis met een hoog risico moet eten.
Behandeling
Er is geen tegengif voor de gifstoffen die ciguatera-visvergiftiging veroorzaken. De behandeling omvat ondersteunende maatregelen om de impact van symptomen te verminderen. Het medicijn, mannitol, dat intraveneus wordt toegediend, kan de duur en ernst van de symptomen drastisch verminderen, vooral als het vroeg wordt toegediend. Deze behandeling kan levensreddend zijn in ernstige gevallen die zonder intraveneuze mannitol tot coma kunnen zijn overgegaan.
Waar komt het vaak voor?
Het komt voor in tropische en subtropische zeewateren, met name in de Caribische Zee en in de Stille en Indische Oceaan.
