Wprowadzenie: Dlaczego elementy normy ISO 31030 mają znaczenie?

Wdrożenie normy ISO 31030 to nie tylko zaznaczenie pola zgodności. Chodzi o zbudowanie niezawodnego, powtarzalnego systemu zapewniającego bezpieczeństwo podróżnym, niezależnie od tego, dokąd zmierzają.

Jeśli kiedykolwiek miałeś do czynienia z sytuacją kryzysową za granicą (lub nawet po prostu miałeś do czynienia z przegapioną odprawą), to już wiesz: reaktywność to za mało.

Norma ISO 31030 określa podejście krok po kroku. W tym poście podzielimy każdy komponent i pokażemy, jak do siebie pasują.

Szybki przegląd: Jakie są komponenty ISO 31030?

Proces zarządzania ryzykiem w podróży według normy ISO 31030 obejmuje pięć głównych filarów:

1. Ocena ryzyka
2. Planowanie i łagodzenie skutków
3. Świadomość podróżnych i szkolenia
4. Protokoły reakcji
5. Monitorowanie i ciągłe doskonalenie

Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich i zobaczmy, jak zastosować je w prawdziwym świecie.

1. Ocena ryzyka

Zanim ktokolwiek zarezerwuje bilet, ten krok odpowiada na kluczowe pytanie:
Co może pójść nie tak i kto jest najbardziej zagrożony?

Faza ta obejmuje:

• Przegląd zagrożeń związanych z miejscem docelowym (przestępczość, niepokoje polityczne, choroby itp.).
• Ocena profili podróżnych (wiek, stan zdrowia, doświadczenie, płeć itp.).
• Ocena, jak poważne, prawdopodobne i możliwe do kontrolowania jest każde ryzyko.

Przykład:
Doświadczony inżynier udający się do Monachium to nie to samo, co młodszy stażysta udający się do Nairobi. Norma ISO 31030 pomaga dostosować podejście do obu przypadków.

Pro Tip: Użycie narzędzia, które pobierają informacje w czasie rzeczywistym do automatycznej oceny zmieniających się warunków.

2. Planowanie i łagodzenie skutków

Po zidentyfikowaniu ryzyka ten krok koncentruje się na zmniejszając szanse na to, że staną się one prawdziwymi problemami.

Obejmuje to:

• Wybór bezpiecznego zakwaterowania i transportu
• Zapewnienie dostępu do ubezpieczenia i pomocy w nagłych wypadkach
• Weryfikacja wymagań zdrowotnych (np. szczepienia, recepty)
• Ustanowienie planów komunikacji
• Potwierdzenie zgodności z przepisami wizowymi, prawnymi i lokalnymi

Przykład:
Jeśli podróżni udają się do regionu, w którym panują niepokoje społeczne, planowanie może obejmować ograniczenie przemieszczania się w nocy i zapewnienie lokalnych kontaktów w zakresie bezpieczeństwa.

Wskazówka dotycząca listy kontrolnej:

• Potwierdzenie ubezpieczenia zdrowotnego i medycznego
• Mapa najbliższych szpitali i ambasad
• Udostępnianie podróżnym awaryjnej karty kontaktowej

3. Świadomość podróżnych i szkolenia

Możesz mieć najlepsze plany na papierze, ale działają one tylko wtedy, gdy podróżny wie, co robić.

Ten krok dotyczy przygotowanie ludzi, nie tylko polityki.

Obejmuje to:

• Informacje o miejscu docelowym (normy kulturowe, zasady ubioru, strefy zakazane)
• Szkolenie dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych
• Protokoły zgłaszania problemów lub meldowania się
• Higiena cyberbezpieczeństwa w podróży

Historia z terenu:
Jedna z organizacji opowiedziała o tym, jak podróżnik przypadkowo założył szorty w konserwatywnym regionie religijnym, powodując napięcia z lokalnymi władzami. Informacje kulturowe pozwoliłyby uniknąć tego incydentu.

Wskazówka: Dostarcz to szkolenie w przystępnych formatach: filmów wideo, plików PDF do szybkiego odczytu lub modułów opartych na aplikacjach.

4. Protokoły reakcji

Spójrzmy prawdzie w oczy: rzeczy idą źle.

Komponent odpowiedzi normy ISO 31030 koncentruje się na co stanie się później i jak szybko.

Obejmuje to:

• Dostęp do wsparcia w nagłych wypadkach (medycznego, prawnego, bezpieczeństwa)
• Komunikacja z centralą w czasie rzeczywistym
• Planowanie ewakuacji
• Eskalacja i uprawnienia decyzyjne

Przykład:
Jeśli podróżny zostanie złapany przez klęskę żywiołową, ISO 31030 zachęca do posiadania jasny łańcuch działańod pierwszego alarmu do bezpiecznej ekstrakcji.

Nie przegap:
Przetestuj swój plan reagowania kryzysowego przed prawdziwej sytuacji awaryjnej. Nawet 15-minutowa symulacja może ujawnić krytyczne luki.

5. Monitorowanie i ciągłe doskonalenie

Po zakończeniu podróży proces się nie kończy.

Ta faza dotyczy:

• Odprawa podróżnych w celu uzyskania informacji zwrotnej
• Analiza tego, co poszło dobrze (a co nie)
• Aktualizacja profili ryzyka i procedur planowania
• Dostosowanie polityki do warunków globalnych

Przykład:
Zespół HR zdał sobie sprawę, że 80% zeszłorocznych incydentów miało miejsce podczas podróży zarezerwowanych poza zatwierdzoną platformą. Następnie wprowadzono aktualizacje zasad i lepszą edukację podróżnych.

Pro Tip:
Ustal regularną częstotliwość przeglądów; kwartały to dobry punkt wyjścia.

Lista kontrolna procesu ryzyka podróży ISO 31030

Oto uproszczona lista kontrolna oparta na standardzie:

Końcowe przemyślenia: Wszystko jest połączone

Każdy element normy ISO 31030 opiera się na poprzednim.

To nie jest tylko "polityka" ryzyka - to jest proces ryzyka podróżyZaprojektowany, aby ewoluować wraz z organizacją, pracownikami i otaczającym ich światem.

A co najlepsze? Nie musisz zaczynać od zera.

Firmy takie jak Sitata oferują alerty w czasie rzeczywistym, kontrole bezpieczeństwa i usługi reagowania, które doskonale pasują do struktury ISO 31030.

Potrzebujesz pomocy w przygotowaniu ISO 31030?
Porozmawiajmy o procesie ryzyka.