Wprowadzenie: Dwa standardy ryzyka, dwie różne misje

Normy ISO 31030 i ISO 31000 opierają się na zarządzaniu ryzykiem, ale nie odgrywają tej samej roli.

Pomyśl o ISO 31000 daje organizacjom uniwersalne ramy do zarządzania wszystkimi rodzajami ryzyka; od niepewności finansowej, przez bezpieczeństwo IT, po zakłócenia w łańcuchu dostaw.

Tymczasem, ISO 31030 jest podręcznikiem do gry w bardzo konkretnej sytuacji: zapewnienie ludziom bezpieczeństwa podczas podróży.

Czym jest norma ISO 31000?

Opublikowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną norma ISO 31000 to wysokopoziomowa ramy zarządzania ryzykiem. Jest przeznaczony dla każdej organizacji, w każdej branży, która chce stworzyć ustrukturyzowane podejście do ryzyka w całym przedsiębiorstwie.

Kluczowe cechy:

• Zapewnia zasady i proces zarządzania ryzykiem
• Koncentruje się na ryzyku strategicznym, operacyjnym i zgodności
• Dotyczy wszystkich sektorów, publicznego i prywatnego
• Używa wspólnego języka do międzyfunkcjonalnej komunikacji ryzyka.

Przypadki użycia:

• Zarządzanie ryzykiem inwestycyjnym i finansowym
• Kontrola ryzyka operacyjnego w produkcji
• Zarządzanie cyberbezpieczeństwem w IT
• Ryzyko polityczne w agencjach rządowych

W skrócie?
Norma ISO 31000 pomaga zarządzać ryzykiem na poziomie organizacyjnym.

Co to jest ISO 31030?

ISO 31030 powiększa. Jest to specjalistyczne wytyczne stworzony, aby pomóc organizacjom zarządzać ryzyko związane z podróżąnp:

• Niepokoje polityczne
• Klęski żywiołowe
• Zagrożenia dla zdrowia (np. pandemie, epidemie)
• Przestępczość i kwestie bezpieczeństwa osobistego
• Lokalna zgodność, zwyczaje i kwestie prawne

Kluczowe cechy:

• Koncentruje się wyłącznie na zarządzaniu ryzykiem w podróży i/lub pracownikach korzystających z roamingu.
• Oferuje praktyczne kroki w zakresie planowania, łagodzenia skutków, reagowania i przeglądu.
• Wspiera korporacyjny obowiązek zachowania ostrożności
• Zgodny z szerszymi zasadami ISO 31000, ale znacznie bardziej zagłębia się w podróże.

Przykład ze świata rzeczywistego:
Międzynarodowa firma inżynieryjna może używać ISO 31000 do oceny ogólnego ryzyka projektu, ale opierać się na ISO 31030, aby zapewnić bezpieczeństwo swoim pracownikom podczas pracy na miejscu w Nigerii, Kolumbii lub Indonezji.

ISO 31030 vs ISO 31000: kluczowe różnice

Jak ze sobą współpracują

Norma ISO 31030 nie zastępuje normy ISO 31000. W rzeczywistości działają one lepiej jako para.

Norma ISO 31000 zapewnia odpowiedni sposób myślenia.
ISO 31030 podaje metodę.

Jeśli ISO 31000 mówi: "Powinieneś zarządzać ryzykiem".
Norma ISO 31030 mówi: "Oto jak zapewnić bezpieczeństwo podróżnym lecącym do Nairobi".

Dla organizacji, które regularnie podróżują - zwłaszcza do obszarów wysokiego ryzyka - norma ISO 31030 stanowi praktyczne, praktyczne rozszerzenie normy ISO 31000.

Dlaczego ta różnica ma znaczenie dla użytkownika

Załóżmy, że jesteś specjalistą ds. bezpieczeństwa, kierownikiem ds. podróży lub kierownikiem operacyjnym. Zapoznałeś się z polityką ryzyka swojej firmy i jest ona oparta na normie ISO 31000. Świetnie.

Ale... kiedy pytasz o konkretne procedury podróży, takie jak odprawy przed podróżą, śledzenie podróżnych lub plany ewakuacji, sprawy stają się niejasne...

Tę lukę wypełnia norma ISO 31030. Mówi ona:

• Co należy zrobić przed podróżą
• Jak przygotować podróżnych
• Co zrobić, gdy coś pójdzie nie tak?
• Jak ocenić swoją wydajność i ją poprawić

Końcowe wnioski

Normy ISO 31000 i ISO 31030 nie konkurują ze sobą, lecz ze sobą rozmawiają.

Jeśli posiadasz już strategię ryzyka przedsiębiorstwa opartą na normie ISO 31000, norma ISO 31030 pomoże Ci ją zoperacjonalizować w realnym scenariuszu o wysokiej stawce: Twoi ludzie w ruchu.

A jeśli w ogóle nie masz strategii ryzyka w podróży?
Zacznij od normy ISO 31030. Jest ona jasna, konkretna i umożliwia podjęcie odpowiednich działań.

Chcesz dostosować swój program bezpieczeństwa podróży do normy ISO 31030?
Zarezerwuj rozmowę z naszymi ekspertami ds. ryzyka i zobacz, jak Sitata może Ci pomóc.